Mijn eerste dag

Vandaag is het dan mijn eerste dag op stage. Omdat Natalia had gezegd dat er soms wel eens langzaam rijdend verkeer kon zijn en omdat ik de weg nog niet 100% ken, was ik een uur van te voren vertrokken. Volgens de routeplanner moet het in 36 minuten te rijden zijn. Het gevolg was dat ik een half uur te vroeg aan kwam. Er waren al enkele mensen, dus het was geen ramp. Ik kon in ieder geval naar binnen.

Ik moest maar achter het bureau gaan zitten wachten tot Otto aanwezig was. Rond kwart over 8 kwam Otto binnen, maar hij had een halfuurtje nodig om ‘op te starten’ zei hij. In de vorm van een kop koffie zetten en 2 keer over Natalia naar beneden laten komen. Uiteindelijk begon het gesprek om half 10.

Ik kreeg een uitleg over het bedrijf en mij opdracht, daarna ben ik met Natalia mee gegaan naar haar kantoor en daar heeft ze mij een lijst gegeven met alle telefoonnummers van iedereen binnen het bedrijf. Natalia heeft mij aan een aantal mensen voorgesteld een heeft een korte rondleiding door de fabriek gegeven. Om de tijd op te vullen kreeg ik nog een mini cursus Pools. Dit vond ik super leuk, omdat ik als leerdoel had om een aantal woorden Pools te kunnen als ik terug kom. Czesc, Nazywam sie Denise, jestem z Holandii i nie mówie po polsku. Dit betekend: Hallo, mijn naam is denise, ik kom uit Holland en spreek geen Pools.

Om half 12 kwam Alfred eindelijk, die mij de echte rondleiding door de fabriek gaf. Het was er leuk om te zien. De meeste dingen zijn erg oud, maar doordat alles opnieuw geschilderd werd, leek het ineens een stuk beter. De bedieningsruimte is veel ouder dan ik gewend ben, maar de manier van opzakken is juist erg modern. Een Pools bedrijf heeft een machine ontworpen voor een goede prijs, die automatisch de zak pakt het juiste gewicht aan voer erin doet, de zak vervolgens dicht naait, er zelf een sticker op plakt en om het nog even helemaal af te maken, pakt de machine ook zelf de zak op en legt deze op de pallet. Het enige dat nog gedaan hoeft te worden is ervoor zorgen dat er genoeg zakken en stickers zijn en de pallets naar het magazijn brengen.

Na deze rondleiding heb ik nog een uurtje gewacht op Justyna, die niet had begrepen dat ze mij een uitleg zou geven over haar werkzaamheden. Zij is inkoopster en heeft dus veel met mijn opdracht te maken. Tot slot is mijn auto getankt en mocht ik een uurtje eerder naar huis om mijn spullen een beetje te ordenen.

Om 8 uur werd ik weer opgehaald door Natalia en haar vriend Pawel. Ik mag dan wel in Polen zijn, maar de wedstrijd Nederland- Uruguay kon ik natuurlijk niet missen. We zijn naar een Ierse pub gegaan in Poznan die was omgebouwd tot oranje kroeg. Tot mijn grote verbazing kwam ik iemand tegen die ik kende. Het is een oudklasgenoot, die nu in Dronten zit en ook in Polen stage loopt. Het was erg gezellig en iedereen leefde helemaal in de wedstrijd mee. Het was toch nog een spannende wedstrijd. Toen Nederland won, barste het feest natuurlijk helemaal los. Op het eind heb ik nog met verschillende mensen gesproken, velen hebben een bedrijf in Polen en zijn ernaartoe verhuist. Er waren ook Duitse contacten van Cehave aanwezig, er was een Belg en 1 persoon had zelfs het lef om te juichen toen Uruguay scoorde, dus ik denk dat er ook een Zuid-Amerikaan aanwezig was. Het was in ieder geval erg gezellig en ik heb veel interessante verhalen gehoord.

Om 12 uur was ik weer netjes op mij kamer, stinkend naar rook, want in Polen mag er nog gewoon gerookt worden in de kroeg. Van sigaretten tot sigaren. Even snel douchen en dan naar bed, want de volgende ochtend moest ik natuurlijk wel gewoon naar mijn werk.