Margonska Wies

’s Ochtends was ik voor het eerst netjes 5 minuten te vroeg en dus niet een half uur te vroeg. Ik ben meteen begonnen met het zoeken naar bedrijven die de bijproducten verkopen. Ik ben begonnen met het ordenen van de lijst met de 500 verschillende bijproducten en heb een deel van deze productnamen vertaalt naar het Pools.

Het is erg lastig om in het Pools dingen op te zoeken. Normaal gesproken als je iets bij Google zoekt, maak je van de resultaten al een selectie welke je wel en niet gaat aanklicken. Maar ja, aangezien ik geen Pools kan moet ik alle sites eerst openen en dan globaal vertalen om er achter te komen of het is wat ik zoek. Één ding was zeker, op deze manier ging het heel erg lang duren. Toen kwam Otto met het idee om te gaan zoeken via overheidsinstanties. In plaats van vanuit het product zoeken, ging ik vanuit de producenten zoeken. Hier heb ik mij nog niet in verdiept, omdat we om half 1 vertrokken naar Margonska Wies.

Voordat ik naar Margonska Wies ging moest ik nog de paprika jam van Justyna proeven. Er zijn trouwens 2 Ania’s en 2 Justyna’s en 1 Jola op het kantoor. Dit is om alles nog gemakkelijker te maken. Dit is dus niet dezelfde Justyna als gisteren.

Paprika jam is niet bepaald iets Pools, aangezien niemand op het kantoor er ooit van gehoord had. Het is gemaakt door de oma van de man van Justyna en zij had het meegenomen naar het werk, zodat wij het allemaal konden proeven. Ik ben totaal geen paprika liefhebber, maar was wel erg benieuwd. Het rook echt naar paprika, maar het was erg zoet, wat je totaal niet verwacht van een paprika. Het smaakte in ieder geval heerlijk.

Cehave heeft 3 vestigingen in Polen zitten en die ga ik allemaal bezoeken. Margonska Wies is ongeveer een uur rijden vanaf Szamotuly. De fabriek in Margonska Wies is moderner dan die in Szamotuly, maar wel kleiner. In Szamotuly zijn 3 perslijnen en in Margonska Wies maar 2. Alleen kunnen ze in Margonska Wies wel de hele fabriek aansturen met de computer. Het is nog niet zover dat ook de leegmeldingen van de elevatoren op de computer te zien zijn, maar het is zeker al een verbetering.

Wat ook erg grappig is om te zien is het lossen van een vrachtwagen. Er stond een vrachtwagen van gemiddelde grootte te lossen via een luikje van ongeveer 40x40. Geen wonder dat een chauffeur er 3 kwartier over doet om zijn wagen te lossen. Ook wordt een groot gedeelte van de maïs en tarwe in een grote schuur opgeslagen. De fabriek wordt wel erg netjes bijgehouden.

Rond half 6 was ik weer terug bij Cehave in Szamotuly en toen moest ik natuurlijk eerst nog even naar een winkel. Gister was ik in de Tasco geweest, een enorm grote winkel. Vandaag ben ik in een heel klein winkeltje geweest en in de Lidl. Het kleine winkeltje stond stam vol met eten en drinken. Alleen was er niet veel brood, fruit of vlees. Dus ben ik ook nog maar naar de Lidl gegaan. Die beviel mij perfect. In de Tasco had ik zoveel keus dat ik het niet meer wist. De Lidl is ook erg groot in Polen, maar beviel mij het beste, ik kan er alles halen en een aantal verkoopsters kunnen zelfs Engels. Wat wil je nog meer?

Eenmaal thuis heb ik dan eindelijk die pan spaghetti gemaakt waaraan ik dinsdags al begonnen was. Dinsdags was het alleen nog maar saus met de spaghetti, woensdag had ik wel zout en gehakt gehaald, maar was ik de boter vergeten, dus kon ik nog niets koken. Vandaag heb ik dan voor het eerst sinds mijn verblijf in Polen een echte maaltijd gehad