Topola Wielka

In plaats van naar mijn werk rijden, werd ik vanochtend om 8 uur opgepikt door Otto. Cehave heeft 3 locaties, Szamotuly, Margonska Wies en Topola Wielka. Bij de eerste locatie loop ik stage, de tweede locatie heb ik gisteren bezocht en vandaag zijn Otto en ik dus naar Topola Wielka gereden. Het is nog een beste rit, ruim 150 kilometer rijden. Volgens het navigatiesysteem zouden we 2 uur over deze rit doen. Helaas werd de reistijd verlengd door de policja, de Poolse politie. Die stonden langs de weg met een laser gun. We reden op een snelweg, daar mag je 110 en Otto reed volgens de laser gun 121. Wat blijkt nou, stond er een paar meter van te voren een bord met 70 kilometer zone. Nog geen 100 meter verder was deze zone ook weer afgelopen, maar precies in deze zone waren ze dus aan het controleren.

We werden naar de kant van de weg gewezen en Otto moest zijn rijbewijs en papieren laten zien. Otto kan wel Pools, maar niet zakelijk, dus op de werkvloer spreekt hij altijd Engels en thuis Brabants. Tegen de politie begon ook gewoon in het Engels te praten. Helaas konden deze agenten ook perfect Engels. Hij moest bij de agenten in de auto komen zitten en kreeg op een filmpje te zien hoe de weg waar we op reden eruit zag en dus op welke plaats het bord met 70 staat. Daarna moest hij 400 Zloty betalen. Otto had dit wel bij zich, maar pakte 300 Zloty uit zijn portemonnee. Dit staat ongeveer gelijk aan € 75,-. De agenten namen hier gelukkig genoegen mee, anders hadden we mee gemoeten naar het politiebureau. De snelheid op de bekeuring is aangepast naar het bedrag dat Otto heeft betaald, dus ineens heeft hij met een snelheid van 101 kilometer per uur gereden. De politie in Polen is dus omkoopbaar, maar je moet wel uitkijken, sommige agenten kunnen dit als een belediging opvatten en dan ben je wel het haasje.

In Nederland was je het rijbewijs al kwijt geweest, maar in Polen werken ze met een ander soort puntensysteem. Bij 21 punten raak je het rijbewijs kwijt. Als Otto geen Nederlands rijbewijs had gehad was hij nu 10 punten kwijt geweest.

Maar goed, wij konden weer verder rijden. Onderweg keken we of we al combines bezig zagen. Als er al nieuwe gerst geoogst wordt, kunnen ze gerst voor een goedkopere prijs inkopen. De granenhandel houdt echter de prijs zo lang mogelijk hoog en zal dus zeggen dat er nog geen nieuwe gerst is. Als jij weet dat het er wel is, valt er natuurlijk meer te onderhandelen.
Het was trouwens best triest om te zien hoe sommige gewassen erbij staan in Polen. Veel maïs was uitgedroogd, op sommige plekken kwam het nauwelijks op. Ook waren er plaatsen waar het onkruid 3 keer zo hoog was als de granen zelf. Het land is dan zo nat geweest dat ze er niet op konden toen er gespoten moest worden. Wat ook opviel was dat er weinig grasland te zien is. Heel af en toe zie je een stukje gemaaid, maar dat was ter grootte van een gazon. Het voordeel van de warme zomers die ze hier hebben is dat ze de granen kunnen oogsten met een vochtgehalte van onder de 15%.

Wat mij nog meer opviel tijdens de reis waren de verschillen in Polen. Ik wist wel dat je arm en rijk had, maar hier zijn dat gewoon buren. Er zijn geen bestemmingsplannen, iedereen kan bouwen wat hij wil. Je hebt dus prachtige huizen naast bouwvallen staan. De huizen in Polen hebben geen spouwmuren. Ze hebben gewoon een stenen muur, hier wordt piepschuim als isolatiemateriaal tegen aan geplakt en dit wordt weer netjes afgestreken en eventueel afgewerkt met een kleurtje. Er zijn zeer veel half afgewerkte huizen te zien, mensen hebben dan gewoon het geld niet om het huis af te maken.

De wegen in Polen zijn ook erg slecht, wat wij afgelopen jaar mee hebben gemaakt in Nederland is elk jaar in Polen. Strenge winters en warme zomers, er zitten dus zeer veel gaten in de weg. Overal waren dan ook wegwerkzaamheden bezig. Dit gaat dan ook weer op zijn Pools, eerst wordt er asvaalt gestort en daarna moet er nog een randje stenen tussen de stoep en het asvaalt komen. En dit past dan allemaal net niet meer en dan moet het weer afgebroken worden, enzovoort.

Nog een leuk weetje is dat in Polen de ooievaar helemaal niet zo apart is om te zien. Ik was helemaal gefascineerd toen ik een nest op een elektriciteitsmast zag met 3 jongen er in. Tijdens de reis naar Topola Wielka kwam ik dit wel 3 keer tegen. Dus toen was het iets minder spannend.

Om 11 uur kwamen we dan eindelijk eens aan op het bedrijf in Topola Wielka. Daar kreeg ik eerst iets te drinken en toen kreeg ik een rondleiding van de productiemanager in opleiding. De productiemanager van deze locatie was druk bezig. Konrad, de productiemanager in opleiding werkte er zelf ook nog maar een week, hij kwam van Nutritia. Hij was nog niet zo oud, maar erg open en leergierig. Van sommige dingen kon ik hem vertellen hoe het zat, omdat ik zelf al bij een mengvoederbedrijf heb gewerkt, maar zijn uitleg was erg goed.

Topola Wielka is de kleinste locatie, maar ze produceren hier meer dan in Margonska Wies. Er is maar 1 perslijn en ze produceren erg veel zakgoed. In Topola Wielka draaien zo ook 3 diensten, dus 24 uur per dag. Toch zijn ze hier ook al aan het groeien, de oude bunker voor het beladen van de vrachtwagens had een capaciteit van 6 ton, de nieuwe heeft 30 ton capaciteit. De investeringen van Cehave moeten natuurlijk gelijkmatig over de 3 vestigingen worden verdeeld.

Na deze rondleiding zijn we ook nog naar een opslagvestiging gegaan, daar hadden ze een weegbrug die nog met gewichtjes werkte, ik kon mijn ogen bijna niet geloven! Daarna was het richting huis. Op de terugweg zijn we langs Pozna Plaza gereden, zodat ik iets weet te vinden waar ik in het weekend heen kan gaan.