Sightseeing in Kraków

Zaterdagochtend zijn we weer terug gegaan naar de One lounge club om daar te ontbijten. Elle wilde een croissantje, maar die moesten nog gebakken worden en dat zou 50 minuten duren. Aangezien we met de free walking tour mee wilde doen, die om 11 uur begon, moest ze maar iets anders zoeken. Ik had een scrambled egg met bacon besteld, maar zij had niet zo’n honger en wilde dus niet zo veel. Ze heeft een ander broodje van de kaart gekozen, maar aangezien dit broodje 3 keer zoveel koste als dat croissantje, was het natuurlijk te verwachten dat ie groot zou zijn. Ik kreeg een klein bordje met ei (Ja, ik heb zelf ei met eigeel besteld en gegeten) en Elle kreeg een enorm bord met een warm broodje erop met ham en brie, een saus erbij, kortom alles erop en eraan. Toen ik dus gewoon gegeten had en Elle overvol zat zijn we naar de meetingpoint van de free walking tour gelopen.

We hadden een erg leuke gids, hij vertelde de hele geschiedenis van Polen op een leuke, interessante en grappige manier. Hij begon met een uitleg over hoe je gids kon worden in Polen. Je moest een boek uit je hoofd leren met de complete geschiedenis van Polen en daar kreeg je een examen over. Maar dat examen is zo moeilijk gemaakt dat van de 200 mensen die mee doen er maar 16 slagen. Hij had er ook 4 keer over gedaan, voordat hij het examen had gehaald.

De rondleiding begon bij het Bonerowski Hotel. Vroeger heette dit het Boner Hotel, in het Pools heeft dit geen betekenis, maar in het Engels natuurlijk wel. Nadat er een aantal teleurgestelde gasten dit 4 sterren hotel in het centrum van Kraków verlieten hebben ze toch maar besloten om de naam van het hotel aan te passen.

We hebben voor een museum stil gestaan, daar kregen we een hele uitleg over dat daarbinnen een schilderij van Da Vinci was en aan het eind van het verhaal verteld hij dat we hier toch niet veel aan hebben, omdat hij nu gesloten is en dat de komende 2 jaar ook nog blijft. Dus op naar het volgend onderdeel.

Vervolgens zijn we naar de stadspoorten van Kraków gelopen. Van de stadsmuur is niets meer over, maar de stadspoort wel. Volgens de gids was dit aan de vrouwen te danken. Het argument dat de mensen ervan heeft overtuigd is dat zonder die muur de wind de stad binnenkomt waaien en dat dan alle rokken van de dames omhoog gaan. In die tijd kon dat natuurlijk echt niet. Maar als het aan ons had gelegen was de muur gesloopt, want de meeste vrouwen in de groep hadden een broekje aan. Het was in ieder geval wel gaaf. De 2e poort staat met een bocht van 45 graden op de 1e poort, dus als je door de eerste poort heen was, moest je eerst draaien, in die tussentijd was je als vijand al dood. Maar voor de zekerheid kreeg je daarna nog 7 muren. Hiervan staat er nog maar 1. Het is dan ook niet zo gek dat er via deze muren nooit een vijand is binnen gekomen.

Zoals ik al vertelde waren de muren rondom de stad erg slecht en was er geen geld om ze te onderhouden. Omdat er mensen gewond raakten van afbrokkelende stukken muur (ook volgens onze gids), is er besloten om de muur te slopen en in plaats van een stadsmuur een park rondom de stad te maken. Dit park is ongeveer 4 kilometer lang en bestaat uit 30 verschillende tuinen.

We hebben stil gestaan bij een standbeeld. Hierop waren 5 personen afgebeeld. Aan elke zijde van de zuil was iemand afgebeeld en bovenop de zuil stond ook een beeld. De gids vertelde dat je in die tijd werd afgebeeld met een zwaard als je dapper was. We moesten het zwaard goed onthouden en met hem meelopen. We liepen schuin van het beeld af en midden op het plein stonden we weer stil. Toen moesten we weer naar heb beeld kijken. Nu stond er aan de voorzijde een vrouw, dus ik dacht dat zij misschien ook ergens een zwaard had, maar dat was niet de clou. Als je van de zijkant naar de man met het zwaard keek, leek het alsof hij een erectie had, omdat het zwaard zo omhoog stak.

Midden in de stad was ook een redelijke verlaging met daaromheen een hek. Dit was de officiële grond level van Kraków. Alles is opgehoogd. Vaak zit je in kroegjes in een kelder, dat was vroeger dus de begane grond.

De vraag werd gesteld wat het belangrijkste was voor een student. Er werd natuurlijk kroeg, tap en bier geroepen en één meisje met een decolleté tot haar navel en een zie-onderbroek-net-wel jurkje aan zei universiteit. Ja hoor, de gids nam haar naar voren en ze moest herhalen wat ze zei. Daarna vertelde hij dat hij ook al eens iemand had gehad die bibliotheek zei. Deze persoon had hij moeten verwijderen van de groep, dat kon toch echt niet. De reden van deze vraag was dat we bij een hele populaire kroeg van vroeger stonden. Deze kroeg zit in de kelder en had uitkijk op mensen die werden gemarteld in het gebouw ernaast.

Elk uur hoor je vanuit de kerktoren een trompetter blazen. Dit is ter herinnering van de trompetter die de stad heeft gered. Deze trompetter laat zich normaal horen als er bijvoorbeeld brand is, maar dit keer zag hij in de verte een leger op de stad af komen en begon hij te spelen. De vijand heeft een pijl door de keel van deze trompetter geschoten, zodat hij de mensen niet meer kon waarschuwen, maar de trompetter heeft de stad gered. Het nummer dat dus geblazen wordt, stopt dus ook abrupt, net als bij de trompetter die de pijl door zijn keel krijgt.

Daarna hebben we stilgestaan bij een gebouw dat in de steigers stond. Wie komt er allemaal uit de EU? Hartelijk dank voor jullie donaties, zoals je ziet, wordt er goed omgegaan met jullie geld! Blijf vooral storten.

Bij het spuuglelijke standbeeld van een hoofd met iets van een lap stof voor de ogen of zo kwam ook een leuk verhaal. Er is namelijk een groep studenten geweest die hebben geprobeerd om dit standbeeld los te maken en mee te nemen, maar toen kwam de politie. Ze hadden een aantal valse papieren en zeiden dat ze dit beeld moesten verplaatsen. Dus als echte goede politie agent help je deze jongens even netjes. Ze hebben het hoofd dus met hulp van de politie los gekregen en in een rivier gedumpt. Helaas is het hol van binnen en bleef het ding drijven. Het is dus weer opgevist en ligt weer midden in Kraków.

We hebben het belangrijkste raam in Kraków gezien. Daar heeft de paus gestaan. Een stel studenten was voor het raam van de paus aan het schreeuwen geweest en toen heeft hij een toespraak gehouden vanuit dat raam.

We hebben in deze tour de complete geschiedenis van Polen mee gekregen, maar ook een grappige manier. Polen is bij voorbeeld er goed in het terug komen na een veldslag, dit deden ze wel 10 keer! Alleen verloren ze er 9.

De rondleiding eindigde op de heuvel Wawel. Bovenop deze heuvel staat een koninklijk paleis en een kathedraal. We begonnen voor een gesloten poort. Achter die poort zit de tuin die waarschijnlijk ook nooit bezichtigd kan worden. Mensen zijn er namelijk heilig van overtuigd dat de energie vorm Chakra daar aanwezig is. Om te voorkomen dat iedereen daar in die tuin gaat zitten is het al jaren afgesloten. Nu staan er aan de andere zijde van de muur altijd mensen tegen die muur om toch de energie nog te absorberen. Er zit gewoon een zwarte vlek op die muur van alle mensen die tegen die plek aan staan. De binnenplaats van het paleis op de Wawel is in Toscaanse stijl gebouwd. De architect heeft echter wel een aantal aanpassingen moeten maken. In Polen heb je namelijk wel sneeuw, dus een plat dak was geen optie. Hierdoor klopte de lichtinval op de 2e verdieping weer niet, dus die moest hoger gemaakt worden. Ook heeft het officieel 4 vleugels, maar omdat dit paleis op een heuvel staat hadden ze ruimte te kort en is 1 vleugel eigenlijk alleen een muur. Als je door het raam kijkt zie je gewoon lucht aan de andere kant.

Op de Wawel staat ook een kathedraal. Deze is alleen bijna niet terug te vinden door alle kapellen die er omheen bebouwd zijn. Bij een gouden kapel kregen we een uitleg. De onderkant is vierkant dat staat voor de aarde, ik zou niet weten waarom. Daarboven wordt het rond, wat staat voor de hemel en in het puntje van de koepel is vaak een afbeelding of het woord God te vinden. Deze architect vond zichzelf ook een schepper van deze creatie en heeft zijn eigen naam in de top van het kapel geschilderd.

Na de free walking tour zijn we bij de Wawel gebleven. We hebben daar op een terrasje wat gedronken en een heerlijk ijsje gegeten. Omdat je met de tour niet overal in gaat, hebben we een kaartje gekocht voor de Dragons Den en een tijdelijke expositie over de slag bij Grunwald. Ik had in de supermarkt een munt terug gekregen wat een herdenkingsmunt bleek te zijn van deze veldslag. Dit jaar is het namelijk precies 600 jaar geleden dat Polen en de koning van Litouwen in 1410 de ridders van de Duitse Orde versloegen.

Na de expositie met allerlei foto’s, schilderijen en voorwerpen zijn we naar de drakengrot gegaan. Hier zit ook een verhaal achter. Heel, heel lang geleden was er eens een draak die Smok heette. Deze draak at alle schaapjes in het dorp op en dat vonden de mensen natuurlijk niet zo leuk. Daarom gaf de koning zijn dochter aan degene die de draak zou verslaan. Vele dappere ridders hadden het tevergeefs geprobeerd. Maar er was ook nog een hele slimme schoenmaker die een lam had gevuld met zwavel en deze voor de grot van Smok had gelegd. Toen het draakje ’s ochtends wakker werd, zag hij een heerlijk ontbijt voor zijn ingang liggen. Dus de draak werkte het schaapje lekker naar binnen. Maar door de zwavel stond hij van binnen in de fik, dus rende Smok naar de rivier de Wisla en begon te drinken en te drinken en te drinken. Hij dronk de halve rivier leeg, maar zijn buikje kon dit niet aan en hij knapte uit elkaar. Zo is de draak dus verslagen. Wat is nu het moraal van het verhaal? Drink niet te veel (water).

Tot slot wilde we het kathedraal ook nog bezoeken, maar de kassa was al gesloten. We konden nog wel de graftombes in waar de Poolse presidenten liggen.

Toen waren we beiden eigenlijk al erg moe, maar omdat mijn tijd nogal beperkt is, had ik veel op de planning staan. Dus we moesten ook nog door het Planty park lopen. Het Planty park is een strook met dertig verschillende soorten tuinen rondom de stad van Kraków. Aangezien de muren van de stad uit elkaar vielen en er mensen gewond raakten volgens de gids, is er een park om de stad gebouwd. Bij elkaar is het ongeveer 4 kilometer lopen om het te zien. Aangezien we de hele dag al aan het lopen waren deden onze voeten pijn en name we af en toe even pauze om in een fontein te gaan staan en over de hekjes heen te springen als we een enorme boom zagen.

Eenmaal weer aangekomen in het hostel hebben we ons even gedoucht en omgekleed. We waren aan het bespreken of we vanuit het eten meteen doorgingen naar de stad om uit te gaan of dat we eerst nog terug gingen naar het hostel, toen de Belg Walter vroeg of hij mee mocht uit eten. Hij had ook nog niet gegeten en het leek wel een aardige gozer, maar het kan ook niet goed wezen met zo’n naam. We zijn we met zijn drieën een restaurant binnen gestapt. Ik had iets met kalfsvlees en ham, geroosterde hele aardappelen en rare groente, ik had het nog nooit gegeten, maar het was heerlijk. Elle had weer eens pech, want zij wilde graag lasagne, maar dat was op. Dus nam ze spaghetti met gehaktballen. Wat die Belg had kan ik mij niet meer herinneren, omdat die gast totaal niet interessant was. Hij had niets te vertellen, hij deed niets, je had er gewoon niets aan.

Toen we daarna gingen stappen was het helemaal erg. In eerste instantie heb ik even stomverbaasd staan kijken naar hoe Polen uit gaan. Het leuke is dat jongens en meiden allebei helemaal los gaan, maar de manier van dansen is soms best lachwekkend. Even later let je daar niet meer op en dans je maar gewoon op je eigen manier lekker op de muziek, tenminste Elle en ik. Walter stond daar maar met zijn glas bier. Het was erg warm en om even uit te rusten ging ik achter een vrouw langs om op de bank zitten, maar die vrouw liet Elle er niet door. Ze bleef extra in het pad staan. Toen kwam er een meisje naar mij toe en zij dat ik daar niet mocht zitten, omdat die plaatsen door hun bezet waren. Heeft ze die plaats gekocht of zo?! Maar om geen ruzie te starten in Polen heb ik mijn mond maar gehouden en zijn we verder gaan kijken hoe de andere kroegen en discotheken eruit zien. Het was allemaal erg gaaf om te zien, maar mijn probleem was dat er geen een op de begaande grond zit. Het is allemaal een trap naar beneden of naar boven. Dus naar iets van 5 kroegen waren mijn knieën helemaal op. Het was niet zo goed gepland dat we de hele stad door lopen en ’s avonds stappen op dezelfde dat hadden gepland. Nog weer even nagepraat over Walter en toen zijn we weer gaan slapen.